İş hayatına atıldığımda kimse çevre mühendisi olduğumu kabul etmedi. Yüksek lisansa başladığımda bana ikisini yürütemeyeceğimi söylediler. Bilirsiniz, bendeki inanma ve çalışma arzusunu görmediklerini düşünüyordum. Yapamayacağımı düşünüyorlardı. Mutsuz bir halde kenarda oturmak yerine çalıştım, çalıştım… Kimse size inanmıyorsa, yaptığınız her şey size değer kazandırır. Bu artık işle ilgili değildi. Bu onlara hatalı olduklarını göstermekle ilgiliydi. Şimdi çalışıp imkânları yürütebiliyorum çünkü bu bana her gün çıkıp onlarla savaşmam gerektiğinin hatırlatıyor. İmkânsızlık sıfırdır.