Halihazırda çok yaygın bir kullanımı bulunmayan fakat geliştririldikçe bence önemi çok daha artacak olan bir arıtma prosesi;
Elektrokoagülasyon
Emülsifiye damlacıkları yada askıda katı maddeleri ayırma ve çamur susuzlaştırma atıksu arıtımının ana problemleridir. Genellikle atıksular, konsantrasyonunun düşük olmasına rağmen filtrasyonu zorlaştıran küçük partiküllerle kontamine olmuş büyük miktarlarda su içerir. Partiküllerin elektrostatik itme ve yüzey yüklerine bağlı olarak süspansiyonların stabilizasyonu yoluyla gerçekleştirilen mekanik ayırma metotlarında problemler çıkar. Flokulasyonu gerçekleştirmek için genellikle büyük miktarlarda kimyasal eklenir.
Elektrokoagulasyon atıksu geri kazanımı için gereken kimyasalların miktarını azaltmak yada tamamen yok etmek amacıyla geliştirilmiştir. Elektrokoagulasyon yüzey yüklerinin elektrokimyasal pilde nötralize edilebilirliğinin avantajına sahiptir. Partiküller arasındaki itici güçler kırılmakta ve disperse partiküller daha büyük ayrılabilir agregatlara bağlanmaktadırlar.
Elektrokoagulasyon, suda askıda, emülsüfiye yada çözünmüş halde bulunan kontaminantların ortama elektrik akımı vererek destabilize edilme prosesidir. Sudaki kontaminantlar, güçlü elektrik alana maruz kalırlar ve elektriksel olarak oksidasyon ve redüksiyon reaksiyonlarıyla azaltılırlar.
Koagulasyon kimyasal ve elektriksel olarak gerçekleştirilebilir. Kimyasal koagulasyon, yüksek işletme maliyetleri nedeniyle bugün Avrupa Ülkelerinde daha az kullanılır hale gelmiştir. Kimyasal koagulasyonun diğer dezavantajlarına büyük miktarlarda çamur oluşumu ve kullanılan metal hidroksitlerin tehlikeli kimyasallar sınıfına girmesi örnek olarak verilebilir.
Kimyasal koagulasyon, süspande maddeleri destabilize etmek ve çözünebilir metalleri ve diğer inorganik türleri çöktürmek amacıyla yıllardır kullanılmaktadır. Alum, kireç ve/veya polimerler kullanılan kimyasal koagulantlardır. Bu prosesler, yüksek su içeriği ve bu nedenle de filtrasyonu yavaş ve susuzlaştırması zor olan büyük miktarlarda çamur oluşturur. Bu arıtma prosesleri aynı zamanda çıkış suyundaki toplam çözünmüş katı madde içeriğini arttırma eğilimindedir. Buda bu suların endüstriyel uygulamalarda tekrar kullanımını olanaksızlaştırmaktadır.
Elektrokoagulasyon iyon ve partikül yüklerini nötralize ederek kontaminantların çökelmesini, kimyasal koagulasyonla mümkün olan konsantrasyonun altına düşmesini ve pahalı kimyasal maddelerin (metal tuzları, polimer) kullanımının azaltılmasını ve/veya kullanılmamasını sağlar.
Elektrokoagulasyon prosesi;
Ağır metalleri giderir,
Süspande ve kolloidal katıları giderir,
Sudaki yağ emülsiyonlarını kırar,
Yağ ve gresi giderir,
Kompleks organikleri giderir,
Bakteri ve virüsleri giderir.
İlk yatırım maliyeti alternatif teknolojilerden belirgin bir şekilde düşüktür.
İşletme maliyeti alternatif teknolojilerden belirgin bir şekilde düşüktür.
Düşük enerji ihtiyacı gerektirir.
Kimyasal ilavesi yoktur.
Fazla bakım gerektirmez.
İşgücü ihtiyacı düşüktür.
Çamur minimizasyonu sağlar.
Birçok kontaminantı bir arada giderir. Yani alternatif proseslerde belli kontaminantları gidermede birkaç proses artarda kullanılır. Ancak elektrokoagulasyon bu kontaminantları tek bir prosesle giderebilmektedir.
Elektrokoagulasyon prosesi aşağıdaki işlemlerde başarıyla uygulanmaktadır:
Gıda proses atıksularından yağ, protein ve lif geri kazanımında,
Atıksulardan metal ve yağ gideriminde,
Yağ, kir ve metallerin uzaklaştırılmasıyla antifriz yenilenmesi,
Ters ozmoz gibi membran teknolojilerinin öncesinde ön arıtma olarak,
Silis, sertlik, AKM, vb.lerin giderimiyle kazan besleme suyunun ön şartlandırması,
Kazan için gereken kimyasal arıtma ihtiyacını ortadan kaldırarak çözünmüş katıların giderimiyle kazan blöf suyunun yeniden şartlandırılması,
Atıksulardan BOI, AKM, yağ ve gres, toplam çözünmüş katı madde gibi kirliliklerin gideriminde,
Arıtma çamuru susuzlaştırma ve atıksudan ağır metal gideriminde,
İçme suyu şartlandırmada,
Suyun deşarj veya tekrar kullanımından önce klor ve bakteri gideriminde.
Elektrokoagülasyon
Emülsifiye damlacıkları yada askıda katı maddeleri ayırma ve çamur susuzlaştırma atıksu arıtımının ana problemleridir. Genellikle atıksular, konsantrasyonunun düşük olmasına rağmen filtrasyonu zorlaştıran küçük partiküllerle kontamine olmuş büyük miktarlarda su içerir. Partiküllerin elektrostatik itme ve yüzey yüklerine bağlı olarak süspansiyonların stabilizasyonu yoluyla gerçekleştirilen mekanik ayırma metotlarında problemler çıkar. Flokulasyonu gerçekleştirmek için genellikle büyük miktarlarda kimyasal eklenir.
Elektrokoagulasyon atıksu geri kazanımı için gereken kimyasalların miktarını azaltmak yada tamamen yok etmek amacıyla geliştirilmiştir. Elektrokoagulasyon yüzey yüklerinin elektrokimyasal pilde nötralize edilebilirliğinin avantajına sahiptir. Partiküller arasındaki itici güçler kırılmakta ve disperse partiküller daha büyük ayrılabilir agregatlara bağlanmaktadırlar.
Elektrokoagulasyon, suda askıda, emülsüfiye yada çözünmüş halde bulunan kontaminantların ortama elektrik akımı vererek destabilize edilme prosesidir. Sudaki kontaminantlar, güçlü elektrik alana maruz kalırlar ve elektriksel olarak oksidasyon ve redüksiyon reaksiyonlarıyla azaltılırlar.
Koagulasyon kimyasal ve elektriksel olarak gerçekleştirilebilir. Kimyasal koagulasyon, yüksek işletme maliyetleri nedeniyle bugün Avrupa Ülkelerinde daha az kullanılır hale gelmiştir. Kimyasal koagulasyonun diğer dezavantajlarına büyük miktarlarda çamur oluşumu ve kullanılan metal hidroksitlerin tehlikeli kimyasallar sınıfına girmesi örnek olarak verilebilir.
Kimyasal koagulasyon, süspande maddeleri destabilize etmek ve çözünebilir metalleri ve diğer inorganik türleri çöktürmek amacıyla yıllardır kullanılmaktadır. Alum, kireç ve/veya polimerler kullanılan kimyasal koagulantlardır. Bu prosesler, yüksek su içeriği ve bu nedenle de filtrasyonu yavaş ve susuzlaştırması zor olan büyük miktarlarda çamur oluşturur. Bu arıtma prosesleri aynı zamanda çıkış suyundaki toplam çözünmüş katı madde içeriğini arttırma eğilimindedir. Buda bu suların endüstriyel uygulamalarda tekrar kullanımını olanaksızlaştırmaktadır.
Elektrokoagulasyon iyon ve partikül yüklerini nötralize ederek kontaminantların çökelmesini, kimyasal koagulasyonla mümkün olan konsantrasyonun altına düşmesini ve pahalı kimyasal maddelerin (metal tuzları, polimer) kullanımının azaltılmasını ve/veya kullanılmamasını sağlar.
Elektrokoagulasyon prosesi;
Ağır metalleri giderir,
Süspande ve kolloidal katıları giderir,
Sudaki yağ emülsiyonlarını kırar,
Yağ ve gresi giderir,
Kompleks organikleri giderir,
Bakteri ve virüsleri giderir.
İlk yatırım maliyeti alternatif teknolojilerden belirgin bir şekilde düşüktür.
İşletme maliyeti alternatif teknolojilerden belirgin bir şekilde düşüktür.
Düşük enerji ihtiyacı gerektirir.
Kimyasal ilavesi yoktur.
Fazla bakım gerektirmez.
İşgücü ihtiyacı düşüktür.
Çamur minimizasyonu sağlar.
Birçok kontaminantı bir arada giderir. Yani alternatif proseslerde belli kontaminantları gidermede birkaç proses artarda kullanılır. Ancak elektrokoagulasyon bu kontaminantları tek bir prosesle giderebilmektedir.
Elektrokoagulasyon prosesi aşağıdaki işlemlerde başarıyla uygulanmaktadır:
Gıda proses atıksularından yağ, protein ve lif geri kazanımında,
Atıksulardan metal ve yağ gideriminde,
Yağ, kir ve metallerin uzaklaştırılmasıyla antifriz yenilenmesi,
Ters ozmoz gibi membran teknolojilerinin öncesinde ön arıtma olarak,
Silis, sertlik, AKM, vb.lerin giderimiyle kazan besleme suyunun ön şartlandırması,
Kazan için gereken kimyasal arıtma ihtiyacını ortadan kaldırarak çözünmüş katıların giderimiyle kazan blöf suyunun yeniden şartlandırılması,
Atıksulardan BOI, AKM, yağ ve gres, toplam çözünmüş katı madde gibi kirliliklerin gideriminde,
Arıtma çamuru susuzlaştırma ve atıksudan ağır metal gideriminde,
İçme suyu şartlandırmada,
Suyun deşarj veya tekrar kullanımından önce klor ve bakteri gideriminde.