Taslak Emisyon ölçümlerinde numune alma yerleri

GENELGE
(2017/..…)

Emisyon Ölçümlerinde numune alma yerleri ve numune alma noktalarının belirlenmesine ilişkin genelge

BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam ve Dayanak



Amaç
MADDE 1-

(1) Bu genelge ile, 03.07.2009 tarih ve 27277 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Sanayi Kaynaklı Hava Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliği Ek-3a maddesinde dayanılarak, Bakanlığımızca yetkilendirilmiş laboratuvarların numune alma yerlerine güvenli ulaşımı ve doğru numune alma noktasına ilişkin teknik detaylar ile ilgili uyulması gereken kurallar belirlenmiştir.
Kapsam
MADDE 2-

(1) Bu Genelge, 03.07.2009 tarih ve 27277 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Sanayi Kaynaklı Hava Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliği Ek-3a hükümlerine uygun olarak emisyon ölçüm yerleri ile ilgili uyulması gereken kuralları kapsar.

Dayanak
MADDE 3-

(1) Bu Genelge, 03.07.2009 tarih ve 27277 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Sanayi Kaynaklı Hava Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliği Ek-3a maddesine dayanılarak hazırlanmıştır.

İKİNCİ BÖLÜM
İşletmenin Yükümlülükleri

MADDE 4-
1) Yapılacak çalışmaların önceden planlanması ve organize edilmesi, bu planlama yapılırken yüksekten düşme ile ilgili hususlara acil durum planında yer verildiğinden emin olunması sağlanır.
2) Çalışanların ve ölçüm ekipmanının çalışma yerlerine güvenli bir şekilde ulaşmaları uygun araç ve ekipmanlarla sağlanır. Asansör sisteminin olmadığı yerlerde makara veya vinç kullanılır.
3) Çalışma yerlerinde çalışanların güvenliği öncelikle, güvenli korkuluklar, düşmeyi önleyici platformlar, bariyerler, kapaklar, çalışma iskeleleri, güvenlik ağları veya hava yastıkları gibi toplu koruma tedbirleri ile sağlanır.
4) Toplu koruma tedbirlerinin düşme riskini tamamen ortadan kaldıramadığı, uygulanmasının mümkün olmadığı, daha büyük tehlike doğurabileceği, geçici olarak kaldırılmasının gerektiği hallerde, yapılan işlerin özelliğine uygun bağlantı noktaları veya yaşam hatları oluşturularak tam vücut kemer sistemleri veya benzeri güvenlik sistemlerinin kullanılması sağlanır. Çalışanlara bu sistemlerle beraber yapılan işe ve standartlara uygun bağlantı halatları, kancalar, karabinalar, makaralar, halkalar, sapanlar ve benzeri bağlantı tertibatları; gerekli hallerde iniş ve çıkış ekipmanları, enerji sönümleyici aparatlar, yatay ve dikey yaşam hatlarına bağlantıyı sağlayan halat tutucular ve benzeri donanımlar verilerek kullanımı sağlanır.
5) İşletmede, özellikle eğimi yüksek olan tehlikeli nitelikteki eğik çatılarda güvenlik halatlarının bağlanacağı bir bölüm (yatay yaşam hattı) yer alır ve gerekli altyapı eksiklikleri giderilir.
6) Yüksekte güvenli çalışma donanımlarının, düzenli olarak kontrol ve bakımlarının yapılması sağlanır. Uygun olmayan donanımların kullanılması engellenir.
7) Bu alanlarda çalışanlara yüksekte çalışmayla ilgili tehlike ve riskler konusunda bilgilendirme yapılarak gerekli eğitim verilir.
8) Yüksekte yapılan çalışmalar işveren tarafından görevlendirilen ehil bir kişinin gözetim ve kontrolü altında gerçekleştirilir.
9) Çalışma platformları ve geçitler kişileri düşmekten ve düşen cisimlerden koruyacak şekilde yapılır, boyutlandırılır, kullanılır ve muhafaza edilir.
10) Yüksekte yapılan çalışmalarda kullanılan el aletleri ve diğer malzemelerin düşmelerini engelleyecek tedbirler alınır.
11) Çalışanlara uygun baş koruyucu donanımlar verilerek kullanımı sağlanır.
12) Buz, kar, yağmur, kullanılan malzemeler ve diğer etkenlerle kaygan hale gelen çalışma yerleri ve geçitler temizlenerek kaymayı önleyici tedbirler alınır.
13) Beklenmeyen herhangi bir hareketi nedeniyle çalışanların sağlık ve güvenliğini etkileyebilecek her türlü malzeme, ekipman ile bunların parçaları güvenli ve uygun bir şekilde sabitlenir.
14) İşin güvenli bir şekilde yapılmasını sağlayacak uygun ekipman ve çalışma şartları sağlanmadıkça, yeterli dayanıklılıkta olmayan yüzeylerde çalışılmasına ve bu yerlere girilmesine izin verilmez.
15) Çalışanların zararlı düzeyde titreşim, gürültü, gaz, buhar veya toz gibi zararlı dış etkenlere maruz kalmaları önlenir.
16) Zehirli veya zararlı madde bulunması muhtemel veya oksijen düzeyi yetersiz veya parlayıcı olabilecek bir ortama girmek zorunda kalan çalışanların, herhangi bir tehlikeye maruz kalmalarını önlemek üzere kapalı ortam havası kontrol edilir ve gerekli tedbirler alınır. Tesis çatısından ve çatı kenarlarından kaçak emisyonların önlenmesi için yalıtım ve sızdırmazlık çalışmaları yapılır. Çatı levhalarının ek yerlerinden ve çatlaklardan emisyon sızmasının önlenmesi için tedbirler alınır.
17) Ortam sıcaklığının, çalışma süresince, çalışanların yaptıkları işe ve harcadıkları fiziksel güce uygun düzeyde olması sağlanır. Yapılan işin niteliği sebebiyle ortam sıcaklığının değiştirilemeyeceği hallerde çalışanları fazla sıcak veya soğuktan koruyacak tedbirler alınır. Aşırı ısı veya kötü havalandırma alanları örnekleme yeri olarak kabul edilemez.
18) İşlerinin gündüz yapılması esastır, çalışma yerleri ve yollar mümkün olduğu ölçüde doğal olarak aydınlatılır. Gece çalışılmasının gerekli veya zorunlu olduğu çalışmalarda veya gün ışığının yetersiz olduğu durumlarda uygun ve yeterli suni aydınlatma sağlanır, gerekli hallerde darbeye karşı korumalı taşınabilir aydınlatma araçları kullanılır. Suni ışığın rengi, sinyallerin ve işaretlerin algılanmasını engellemeyecek şekilde seçilir.
19) Çalışma yerleri ve geçiş yollarındaki aydınlatma sistemleri, çalışanlar için kaza riski oluşturmayacak özellikte olur ve uygun şekilde yerleştirilir.
20) Çalışma yerleri ve geçiş yollarındaki aydınlatma sistemindeki herhangi bir arızanın çalışanlar için risk oluşturabileceği yerlerde acil ve yeterli aydınlatmayı sağlayacak yedek aydınlatma sistemi bulundurulur.
21) Çalışılan yerlerin, gerekli her türlü ekipman ve araçlar dikkate alınarak, çalışanların işlerini yaparken rahatça hareket edebilecekleri genişlikte olması sağlanır.
22) İşyerinde, 18/6/2013 tarihli ve 28681 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan İşyerlerinde Acil Durumlar Hakkında Yönetmeliğe uygun sayıda, ilkyardım yapabilen eğitilmiş çalışanların her an hazır bulundurulması sağlanır. İşyerinde kaza geçiren veya aniden rahatsızlanan çalışanların, tıbbi müdahale yapılan yerlere en kısa zamanda ulaşmalarını sağlayacak gerekli tedbirler alınır.
23) Alçak veya yüksek seviyede olan hareketli veya sabit çalışma yerlerinin, çalışan sayısı, üzerlerinde bulunabilecek azami ağırlık ve bu ağırlığın dağılımı ile maruz kalabileceği dış etkiler göz önünde bulundurularak yeterli sağlamlık ve dayanıklılıkta olması sağlanır. Bu çalışma yerlerinin tamamının veya bir kısmının, zamansız veya kendiliğinden hareketini önlemek için uygun ve güvenilir sabitleme metotları kullanılır. Çalışma yerlerinin sağlamlık ve dayanıklılığı özellikle de çalışma yerinin yükseklik veya derinliğinde değişiklik olduğunda kontrol edilir.
24) Çalışanların sağlık ve güvenliklerini olumsuz etkileyebilecek hava koşullarından korunması sağlanır, kuvvetli rüzgâr alan işyerlerinde gerekli güvenlik tedbirleri alınmadan çalışma yapılmaz.
25) Çalışma sırasında ortaya çıkan tozların çalışanların sağlığına zarar vermemesi için gerekli tedbirler alınır. Çalışma alanında zararlı kimyasalların, zehirli ve boğucu gazların ya da serbest silis tozları gibi tehlikeli maddelerin bulunduğunun anlaşılması halinde, çalışanlar derhal oradan uzaklaştırılarak gerekli tedbirler alınır ve güvenli çalışma ortamı sağlanmadan tekrar çalışmaya başlanmaz.
26) Çatılarda veya eğik yüzeylerde yapılan çalışmalarda; çalışanların, aletlerin, diğer nesne ve malzemelerin düşmesini veya benzeri diğer riskleri önlemek amacıyla güvenli kenar koruma sistemleri, çatı merdivenleri, güvenlik ağları, çalışma platformları, korkuluklu iskeleler, kayarak düşmeyi önleme sistemleri veya dikey ve yatay yaşam hatları gibi toplu koruyucu tedbirler alınır.
27) Çalışanların çatı üzerinde veya kenarında veya kırılgan malzemeden yapılmış (Eternit vb) herhangi bir yüzey üzerinde çalışmak zorunda olduğu hallerde; sağlam olmayan ve kırılgan maddeden yapılmış yüzeylerde dalgınlıkla yürümelerini veya düşmelerini önleyecek gerekli tüm tedbirler alınır. Buna göre, bacalar arası mesafelerin uzak olması durumunda ölçüm cihazlarıyla birlikte çatılarda yürünmesinin gerekli olduğu durumunda, bacalar arası yürüme yollarının yapılır ve baca etrafına çatı üzerine belirli bir alanda platform yapılır. Tesislerin çatı yüzeylerinde yer alan ve üzerine basılması halinde, kolay kırılabilen mukavemeti düşük şeffaf polietilen aydınlatma yüzeyleri belirgin olur, işaretlenir, eğer mevcut çatı bu halde ise konu hakkında çatıya çıkacak ölçüm personeline bilgilendirme yapılır.
28) Ölçümlerde kullanılan cihazların çalışması için gerekli olan 220 V enerjinin çatının belirli noktalarına taşıması için gerekli iş ve işlemlerin yapılır. Dış güç noktaları (Enerji sağlayıcı prizler vb.) olumsuz hava şartlarına dayanıklı ve su geçirmez özellikte olmalıdır. Gerçekleştirilen testin türüne bağlı olarak; 16 ile 40 ampere kadar talep edebilecek yeterli güç sağlanmalıdır. Uzatma kabloları, kaza riskini arttırır ve hareketli parçaları kolaylıkla engelleyebilir. Çelik problar elektrostatik toz tutucuda vb. kullanılırken, elektrostatik şokların yaşanmaması için topraklamaların güçlü yapılması gerekmektedir. Bir 220 V besleme yapmak için bir transformatör kullanılıyorsa, güç noktasında bulunmalıdır. 220 V taşıyan uzatma kabloları asla kullanılmamalıdır.
29) Ölçüm yapılacak bölgelerden yüksek gerilim hatları geçiyorsa, dikey ve/veya yatay yaşam hatları (bacaya ulaşımda kullanılacak yürüme yolları), bu durum göz önüne alınarak dizayn edilir.
30) Kedi merdiveni diye tabir edilen bağımsız bacalara tırmanılan merdivenlerde uygun bir platform ya da dinlenme bölgesi yer alır. Sırt korumalıkları ve güvenlik halatlarının bağlanacağı bir bölüm (dikey yaşam hattı) bulunur.
31) Baca tanımlama; Tüm bacalar örnek bağlantı noktasında açıkça etiketlenmelidir. Etiketler hava koşullarına dayanıklı olmalı ve emisyon noktasını tanımlamalıdır. Bu etikette emisyon kaynağının bağlı olduğu proses, Şirket içerisindeki adı ve numarası, izin sürecindeki İl Müdürlüğünce onaylanan adı ve numarası yer almalıdır.
32) İşletme sahibi aşağıda yer alan bilgiler ile bağlı bulunduğu İl Müdürlüğü’ne her bir kaynak (baca) için onay almak üzere ön izleme raporu hazırlar ve başvuruda bulunur. Bu raporda;
- Probun kullanılabileceği ve ölçüm aletlerini çalıştırmak için yeterli çalışma alanını,
- Platform veya bacada ölçüm yapılacaksa bunlar ile bu ölçüm noktaları için hazırlanan korkuluklara ait bilgiler,
- Merdiven ve süpürgelikler,
- Güvenli ve kolay erişim ile ilgili bilgiler,
- Bu genelgede belirtilen diğer tüm hususlar ve sorumluları hakkındaki bilgiler.
- Baca ve bacadaki numune alma noktaları, platform, platform haricinde bacada ölçüm planlanan yer, bunlara ait korkuluklar, merdivenler ile diğer güvenlikle alakalı hususları gösteren çizim ve fotoğraflar,
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Laboratuvarın ve ölçüm personelinin Yükümlülükleri

MADDE 5-
(1) Emisyon ölçümü yapacak personel tam teşekküllü bir devlet hastanesinden ve/veya tam teşekkülü bir özel hastaneden “Yüksekte Çalışılabilir Raporu” almalıdır.
(2) Emisyon ölçümü yapacak personel yetkili eğitim kuruluşu veya kişilerden “Yüksekte Güvenli Çalışma Eğitimi” almalıdır.

(3) Yüksek çalışma ortamında ölçüm personeli, emniyet kemeri, uygun giysi, baret, emniyet halatı, maske, eldiven, iş gözlüğü gibi kişisel koruyucu gibi donanımlara kullanmak zorundadır.
(4) Bu genelgede belirtilen, ölçüm ve analiz noktasının konumuna göre gerekli emniyet tedbirlerinin alınmış olduğunun kontrolünü yapmak zorundadır. İşin yapılacağı alandaki emniyet koşullarının riskli olması veya ölçüm/analiz metodunun gerekliliklerinin sağlanmaması durumlarında, numune alma, örnekleme veya ölçümü yapılamayan kaynaklarla ilgili durumun tutanak altına alınması zorunludur.
(5) Ölçüm personeli; EK A’da verilen “Örnekleme için bir emisyon noktasının uygunluğu kontrol Listesi’ni” doldurur. Uygun olmaması halinde açıklamalar ile birlikte tutulacak tutanakla İl Müdürlüğü’ne başvurur. Alternatif yerler bulunamaması halinde ölçümler yapılmaz. Alternatif yerle ilgili ilgili şirket ve laboratuvar arasında mutabakat olması halinde durum tutanak altına alınır, İl Müdürlüğü durumdan haberdar edilir ve onayı alınır. Yeni yerle ilgili kapsamlı bilgiler bilahare İl Müdürlüğü’nün onayına sunulur.
(6) Emisyon ölçümleri, bacalar ve bu bacalara bağlı prosesler tam kapasitede çalıştığı zamanlarda yapılır.
(7) Kararlı bir emisyon ölçümünde, en iyi uygulamayı gerçekleştirmek amacıyla en az üç ölçüm alınır. Kararsız emisyonların ölçümü durumunda, ölçüm hedefini karşılamak için numune alma sayısı ve süresi artırılır.
(8) Numune alma zamanlaması ve süresi, ölçüm yapılan tesisin emisyon davranışına uygun olmalıdır. Her bir parametre için ölçüm süresi bu davranışlar göz önünde bulundurularak standartlarda belirtilen hesaplama yöntemi kullanılarak hesap edilir.
(9) Bacada yer alan ölçme bölümü ve ölçüm yeri TS EN 15259 standardının 6.maddesine göre belirlenir. Bunun mümkün olmadığının ispatı halinde EPA metotları kullanılacaktır.
(10) Ölçüm personeli; İl Müdürlüğü’nce onaylanmış ve EK A’da verilen “örnekleme için bir emisyon noktasının uygunluğunu kontrol Listesi’nde” belirtilen şartların yerine getirildiği anlaşılan bacada (kanalda) ölçümlere başlar. Ölçüm veya örneklemeden önce aşağıdaki şartlar kontrol edilir;
- Gaz akış açısı kanal eksenine göre 15°’den az olmalıdır,(Gaz akış açısının tayini için EN 13284-1 Ek B’de bir yöntem verilmiştir.)
- Yerel negatif akış olmamalıdır.
- Kullanılan akış hızı ölçme yöntemine dayanan en düşük hız için basınç farkı, 5 Pa’dan büyük olmalıdır. (Pitot tüpler için diferansiyel basıncı 5 Pa’dan büyük)
- En yüksek yerel gaz hızının en düşük yerel gaz hızına oranı 3:1’den az olmalıdır.
(11) Yukarıda 9. bentte belirtilen şartlar travers noktalarının bir veya bir kaçında sağlanamıyorsa alternatif yer aranır, bulunamıyor veya İl Müdürlüğü tarafından onaylanan yer haricinde işletme tarafından bir ölçüm yeri gösterilmiyorsa, travers noktası sayısı iki katına çıkarılarak ölçüme devam edilir ( En fazla 24 adet travers noktası). Uygun olmayanların yerine uygun noktalar bulunması halinde uygun olmayanlar ihmal edilerek ölçüm tamamlanır. Bu durum ve yeni tespit edilen noktalarda da şartlar sağlanamıyorsa bu durum da emisyon ölçüm raporunda açıkça belirtilir.
(12) Ölçüm personeli işletme tarafından güvenlikle ilgili belirlenen tüm kurallara ve direktiflere uymak zorundadır.


DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Platform, Numune Alma Noktaları ve Genel Özellikleri
1- Numune alma noktaları; İşletme sahibi, Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğü tarafından belirlenen; ölçümü yapılacak baca sayısı ve kirletici parametrelerini için hazırlanacak numune alma yeri ve numune portlarının seçimini, ölçülecek parametrelere bağlı olarak yapacaktır.
1.1- Parçacıklar (veya toz)
1.2- Hacim akış (veya baca gazı hızı)
1.3- Genel gaz kirleticileri
1.1- Parçacık ölçümü
Baca emisyonlarından gelen parçacıkların (veya toz) örneklenmesi esnasında aşağıdaki hususlar göz önünde bulundurulur.
1.1.1- Baca gazı hızı dağılımı homojen olmalıdır. Baca gazı akışının homojen olup olmadığını tespit etmek için örneklemelerden önce hız taraması yapılmalıdır.
1.1.2- En iyi mevcut örnekleme düzlemi seçilmelidir. Örnekleme düzlemi, düz bir kesit düz kanal uzunluğunda yerleştirilmelidir. Bu düzlem en yakın bozucu etkiden aşağıdan en az 5 hidrolik çap ölçüm noktasından itibaren yukarı yönde 2 hidrolik çap mesafede olmalıdır. 2 hidrolik çapın sağlanamaması durumunda, örnekleme düzlemi ile baca tepesi arasındaki mesafe en az 5 hidrolik çap olmalıdır (toplam 10 hidrolik çap). Örnekleme portlarının fanlar, kanal bükümü ve kanal kavşakları gibi türbülans kaynaklarından uzak olması için her türlü çaba gösterilmelidir. Bacanın (kanalın) hem dikey hem de yatay kesimlerinde uygun örneklemlerin bulunduğu durumlarda, birincisi seçilmelidir. Örnekleme yerlerine ilişkin şekiller EK-C’de verilmiştir.
1.1.3- En iyi mevcut örnekleme düzlemini kurduktan sonra, bu düzlemdeki örnekleme noktalarının tam konumu kararlaştırılmalıdır. Daha küçük kanallar için tek bir örnekleme deliği uygulanabilir, ancak genel olarak önerilen örnekleme deliği sayısı şöyledir:
a) Dairesel Bacalarda:
a) Baca çapı 35 cm’den küçükse ölçüm standardına göre; 1 veya 2 adet port açılır.
b) Baca çapı 35 cm’den büyükse; 90° açıyla 2 adet port açılır.
c) Baca çapının 1,5 metreden büyükse; 90° açıyla 4 adet port açılır.
b) Dikdörtgen Bacalarda:
d) Numune alma düzlem alanı < 0,25 m2’den küçükse 1 adet port açılır.
e) Numune alma düzlem alanı 0,25-1,5 m2 arası ise yan yana 2 port açılır.
f) Numune alma düzlem alanı > 1,5 m2 ise yan yana 4 port açılır.
1.1.4- Numune alma portları, numune alma problarının manevra yapmanın zor olabileceği kapalı alanlara yerleştirilmemelidir. Numune alma platformları ekipmanı ve numune personelini yerleştirmek için yeterli büyüklükte ve daimi ve geçici çalışma platformlarının, ölçüm hedefini gerçekleştirmek için yeterli bir taşıma kapasitesi olmalıdır. Bununla ilgili olarak TGN M1 dokümanından faydalanabilir. Bazı emisyon ölçüm hedefleri için altı kişiyi ve 300 kg ağırlıkta ekipmanı destekleyen platformlar gerektirebilir. Belirlenecek personel ve cihaz sayısına göre platformun veya çatının taşıyacağı yük hesaplanır.
1.1.5- Parçacıkların izlenmesi için örnekleme portlarının (deliğinin) boyutu ve tasarımı EN 15259 belirtildiği üzere 125 mm'lik bir flanş bağlantı noktası (PM10 izleme) kullanılmalıdır. Mevcut tesisler için numune alma portlarına ilişkin, EK-B’de örnek şekil verilmiştir. Numune alma portları, kullanılmadığında düzgün şekilde kapatılmalıdır.
1.1.6- Yukarıda belirtilen şartlar yerine getirilemediğinde EK-D’de yer alan EPA metotlarına göre numune alma düzlemi ve numune alma noktası sayıları 8 ve 2 kuralına uygun olup olmadığı göz önünde bulundurularak tespit edilecektir. Bu metotların uygulanacağı minimum baca yüksekliği 2,5 hidrolik çap ve numune alma noktası sayısı en fazla 24 adettir.
1.1.7- Baca yüksekliğinin uygun olmasının yanında numune alma düzleminin yerinin iyi tespit edilmesi önemlidir.
1.2 Hacimsel akış ölçümü
Maksimum hacim akış oranını bacalarda örnek portları açılırken aşağıdaki gereksinimler karşılanmalıdır:
1.2.1- Ölçüm noktasının üzerinde emisyonu bozucu bir etken yer almamalıdır (fan vb.)
1.2.2- Örnek bağlantı noktaları, önceki bölümdeki (Madde 1.1) partikül örneklemesi için açıklananlara benzer ve aynı sayıda yerleştirilmelidir.
1.2.3- Gerekli numune alma deliği, kullanılacak pitot tüpüne bağlı olarak değişebilir, ancak çoğu durumda, doğrudan kanal duvarına delinmiş 15 mm'lik bir dairesel port yeterlidir.
1.2.4- Partikül örneklemesi için örnekleme portları önceden kurulmuşsa, bu portlar hız ölçümü için de kullanılabilir. Bununla birlikte, partiküller için sağlananlara ek olarak hız portlarının kurulması için pratik avantajları vardır. Hız portları, kullanılmadığı zaman da kapatılmalıdır.
1.3 Gazlı kirleticilerin ölçümü
Gazlar, partikülerden farklı olarak, bir gaz akışında hareket ederken momentum kuvvetlerine tabi değildir. Gaz kirleticileri için bacalrda örnekleme portları tespit edilirken aşağıdaki gereksinimler karşılanmalıdır:
1.3.1- Gazın bileşimi numune alma düzlemi alanı boyunca homojen olmalıdır (örn., Atık gaz iyice karıştırılmalıdır.)
1.3.2- Gaz numunelerinin toplanması için genellikle tek bir port yeterlidir.
1.3.3- Örnek bağlantı noktasının boyutu, hız bağlantı noktaları için açıklananla aynı olabilir. Gaz portu örnekleri hız bağlantı noktalarına ilave olarak sağlanmalı ve kullanılmadığı zaman da kapak kullanılmalıdır.
2. Baca Platformu Temel Özellikleri :
2.1- Platforma erişim, güvenli merdiven, daimi merdiven veya geçit yoluyla yapılmalıdır.
2.2- Örnekleme alınan bacaya bitişik ve yüzey alanı 5 m2'den az olmamalıdır.
2.3- Platform genişliği ve uzantıları aşağıda verilen tabloya uygun olmalı,
Tablo 1: Uygun Bacaya ilişkin Asgari Ölçüler.


BEŞİNCİ BÖLÜM
Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğünün Görev Yetki ve Sorumlulukları

(1) Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğü, Genelge Madde 4, 32. Bendinde yer alan bilgiler ile başvuruda bulunan işletmenin, Emisyon Ölçümleri Ön İzleme Raporunu 15 (onbeş) gün içerisinde, gerek görülmesi halinde yerinde inceleyerek onaylar veya iade eder.
(2) Çevre ve Şehircilik İl Müdürlükleri, çevre izin sürecinde inceleme yaptıkları tesislerde emisyon ölçümünden önce ölçüm yapılacak baca sayısı ve kirletici parametreleri ve Madde 4, 31. Bentte belirtilen şekilde bacayı tanımlar. Emisyon Ölçümleri Ön İzleme Raporu ile birlikte İl Müdürlüğü’ne bildirir.
(3) Bakanlığımızca yetkilendirilmiş laboratuvarın yukarıdaki asgari hususları sağlamadığına dair EK A’da verilen “Örnekleme İçin Bir Emisyon Noktasının Uygunluğunu Kontrol Listesini” Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğü bildirmesinin ardından, durumun genelgeye uygun hale getirildiğinin tespitine kadar geçen sürede başka bir yetkili laboratuvar ölçüm yapamaz.
(4) Çevre İzin sürecinde başvuru yapacak işletmelerin yukarıda belirtilen asgari şartları sağladığının tespiti için denetim yapmaya yetkilidir.


ALTINCI BÖLÜM
Bakanlığın Görev Yetki ve Sorumlulukları

(1) Yukarıda belirlenen şartları sağlamayan yerlerde ölçüm yapan laboratuvarlara, 25.12.2013tarih ve 28862 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren ‘‘Çevre Ölçüm ve Analiz Laboratuvarları Yeterlik Yönetmeliği kapsamında idari yaptırım uygulanır.
(2) Çevre İzin sürecinde başvuru yapacak işletmelerin yukarıda belirtilen asgari şartları sağladığının tespiti için denetim yapmaya yetkilidir.

EK A
Örnekleme İçin Bir Emisyon Noktasının Uygunluğunu Kontrol Etmek İçin Kontrol Listesi
Bu sayfa, sahadaki her lisanslı hava emisyonu için kopyalanmalı ve tamamlanmalıdır.
Emisyon noktası adı ________________________________
Onaylı emisyon referans numarası ________