Bilgisayarım, akıllı telefonum, tablet pc, evde ev telefonum ayrı, işte iş telefonum ayrı. Yani bu devirde sabit telefonum dahi var. Hatta ayrı telefon hattına bağlı faksım bile var. Gel gelelim ki karnım aç. Yemek yemek istiyorum ama ne yemek yiyeceğimi bilmiyorum. Karar vereceğim ama düşünmek istemiyorum. Tüm iletişim aletlerinin bana olan uzaklığı 2 kol mesafede. Bu soğukta kim kalkacak yerinden ya da sıcakta kim kalkacak yerinden. En yakın olan pc ve düşünmek, konuşmak yerine en iyi foruma yazayım. Ben ne yiyeyim diye nasıl olsa birisi benim yerime düşünür ve uygulamama yardımcı olur. Beyin bu nede olsa suyla çalışmıyor. Bir miktar hava yakıyor ama yanında da fosfor harcıyor. Fosforda ucuz değil. Balık pahalı neticede. Sabahları uyandığımda giyinmem gerektiğini biliyorum ama ne giyeceğimi bilemiyorum. Birisine sormak istiyorum ama soramıyorum. İnanır mısınız bunun için bile forum açasım geliyor ama sabah yataktayken pc'ye olan uzaklığım değil 2 kol boyu değil. Ben diyeyim 5 bacak uzaklığı siz diyin 7 bacak uzaklığı. Dedim ya fosfor pahalı düşünmek istemiyorum. O yüzden de sadece bir kurumun bilip cevap verebileceği durumlarda da aynısını yaşıyorum. Şimdi kim konuşacak telefonu kaldırıp kurumdaki kişiyle. Olsun önemli değil bunun içinde yine forum siteleri var. Oraya sorarım nasıl olsa cevap verirler. Bu hayat Serdar Ortaç'ı bile yoruyorsa beni neden yormasın ki. Bende yoruldum. Bir işlemi yaparken karşılaşabileceğim zorluk ya da düzeltmem gereken bir hata olduğunda nasıl olsa kurum kervanı yolda düzecek o yüzden forumda bunu sormasam da olur. Önemli olan gereksiz bir telefon görüşmesinden kurtulmak.
