az evvel denk geldiğim bir kaynaktan çevirerek ve özetleyerek yazayım,
iyi havalandırılmış sularda arsenik (V) formunda bulunuyormuş. anyonik halde giderim yöntemleri daha etkili oluyormuş.
bu sebepten arsenik giderimden önce oksidayson ile arsenit arsenat'a yükseltgeniyormuş. bu halde adsorpsiyon, çöktürme ve sanırım bir de iyon değişimi yöntemlerinin verimi artıyormuş.
giderime girişim yapan/ etki eden diğer parametreler suda bulunan silikatlar, fosfor, pH, florür, sülfat ve klorürler ya da demir ve mangan gibi metal iyonlarıymış.
etkilerini aynen kaynaktak haliyle kopyalıyorum:
"Silica levels greater than 20 mg/L and fluoride levels greater than 2 mg/L
affect adsorption process using iron-based activated alumina (Fe-AA), and pH values greater than
8.0 and phosphorus levels greater than 0.2 mg/L affect adsorption using granular iron media.
Similarly, sulfate levels greater than 50 mg/L affect ion exchange (IX) treatment processes. "
Alumina-Demir bazlı adsorbantlar ile düşük miktardaki arsenik giderimi rejenerasyonsuz, kullan-at mantığı ile gerçekleştiriliyormuş. (yüksek konsantrasyon ve girişimlerde olmaz bu sanırım)
nanofiltrasyon, RO, kireçle yumuşatma, elektrodiyaliz (??) gibi yöntemler pahalı yatırım gerektiren işlemler genelde.
RO yüksek işletme ve yatırım maliyetleri gerektiriyor.
kireçle yumuşatma sistemi karmaşık atık yönetimi gerektiriyor
elektrodiyaliz de aşırı karmaşık.
koagülasyon+filtrasyon koagülantlar sebebiyle atık miktarını arttırıyor haliyle
adsorpsiyon sistemleri sürekli adsorbant ekleme gerektiriyor.
küçük sistemler için absorbant sistemler deniyor. ön oksidayson ardından tabii.
NASA'nın yakın zamanda keşfettiği arseniği DNA'sında fosfor yerine kullanabilen bakteriler vardı, belki gelecekte onları falan kullanırız biyolojik proseslerde
