Cennet bir melek daha kazandı. Verdiği yaşam mücadelesi ve azmiyle herkese örnek oldu. Bizlere umut oldu ve umudumuzu kaybetmemeyi öğretti. Bizler bazen isteyerek veya istemeyerek kırabiliyoruz. O yaşam dolu melek bizlere kırmamayı öğretti. Kırmanın değersiz bir şey olduğunu anladık. Hayatta bazen kaybedeceğiz ancak asla vazgeçmemek gerek. O melek bize "BELKİ KAYBEDECEĞİM AMA SAVAŞIRKEN KAYBEDECEĞİM" diyerek mücadele etmenin ve bırakmamanın önemini öğretti. Sevgi ve umut dolu bu insan güzel bir iz bırakarak cennete gitti. Şu sözler aklıma geliyor; neden içimizde yaşamayı en çok isteyen, en çok hak edenler ölüyor ve neden ölmeyi hak edenler yaşamaya devam ediyor? Melek kız, mekânın cennet olsun. Diyeceğim şu ki; kırmayın, kırılmayın... sevin, sevilin... umut olun, yolu aydınlatın... kin tutmayın, neşeli olun... veee halimize şükür edelim.