Özel sektör denilince aklıma ilk gelen şey ilk iş görüşmemde babamın patronuma söylediği söz geliyor. ''eti senin kemiği benim'' bu sözün anlamını önceleri bilmiyordum ama şimdi daha iyi anlayabiliyorum. Özel sektörün bünyesinde çalışan insanların çalışma süreleri içerisinde kendilerinden ne verecekleri ve geriye ne kalacağını açıklayan güzel ve anlamlı bir sözmüş. Ama devlette çalışanlar gayet sağlıklı eti kemiği dolgun. Babam devlet memuru ama özel sektörü çözmüş. Bana zamanında çok dediler devlette çalışmak için elinden geleni yap. Tatilleri izinleri çalışma koşulları mesai saatleri özel sektöre göre daha iyi ama maddi olarak da söyledikleri şey de ''ne uzarsın ne kısalırsın'' ''az aşım kaygısız başım''
İyi ki deyimlerimiz var yoksa söylemek istediğimizi az sözle nasıl anlatacağız ki?
Özel de olsa kamu da olsa çalışmak ve çalıştırılmak çok zor. Ama ne kolay ki zaten? Hava da su da yaşamak da para…
Hangi sektör olursa olsun eğer siz işinizi yapmayı seviyorsanız, aldığınız parayı hak ediyorsanız, ya da hak ettiğiniz parayı alabiliyorsanız, yaptığınız işin hakkını veriyorsanız, zaten çalıştığınız kurumda mutlu olursunuz ve diğer kurum ilginizi çekmez bile.
Ama unutmamak gerekir ki devlette çalışmak denilince aklıma bir söz daha geliyor devlete kapak attı mı işten kaytarırsın. Bedavadan maaş alırsın. İşini yapmasan da o iş bir şekilde yürür. Akşam olsa da eve gitsek ya da bugün git yarın gel mantığı var. Evet, doğrudur ama bu devletin ayıbı değil ki karakter meselesi bu bizim ayıbımız. Amaç işten kaytarmaksa bunu sadece devlette yapmayız ki özel sektörde de yapabiliriz. Ama şöyle bir durum söz konusu özel sektörde o işi senin yapman lazım arkanı toplayan olmadığı için göze batarsın ve en sonunda işten kovulursun. Devlette yaparsan mutlaka alt birimlerin desteğiyle iş biter. Göze batarsın ama sadece arkandan konuşurlar. En fazla gidebileceğin yer sürgünle gidebileceğin yerdir. İtiraz edersen bir süre sonra çalıştığın yere geri dönebiliyorsun.
Memur mesai saati bitiminde gelen birine mesai bitiyor yarın gel diyebiliyorken özelde çalışan biri müşteri memnuniyeti adı altında kendi işi olsa bile erteleyip saat kaç olursa olsun karşısındaki insanın işini yetiştirmeye çalışıyor. Çıkış saatin belli değildir. İşe girerken konuştuğun saat her zaman uygulanmıyor.
Ama özelde de kurumsal bir firmada çalışacaksın öyle firmalar var ki maaşın çok iyi olsa bile ödeme güçlüğü çekiyorlar. Maaşın zamanında ödenmiyorsa, sen ihtiyaçlarını zamanında gideremiyorsan, az olsa da keşke zamanında maaşımı alsaydım dediğin zaman çok almışsın pek bir önemi yok.
Memur zihniyeti dediğimiz zihniyet maaşım belli olsun cebime giren çıkan belli olsun zamanında alayım. İşten çıkarılma korkusu yok, krizden etkilenmezler.
Özelde ise az maaşla başlarsın ama gün geçtikçe kendini kanıtladıkça mutlaka iyi maaş alırsın. Krizden etkilenip işten çıkarılırsın. Ama bu seçim seninle alakalı zayıf halka değilsen özelde de çalıştığın yerde kalırsın. hatta kalmakla kalmayıp maaşına zam alırsın. yaptığın işin değerine göre prim alabilirsin Devlette hep aynı insanlarla çalışıyorsun tayin istediğinde ancak farklı insanlar ve yerler tanıyorsun. Özelde işinden memnun değilsen çekip gidebiliyorsun. Özel sektörde heyecan vardır telaş vardır. Hareket vardır. Rekabet vardır korku vardır. Maaşın çok iyi olsa bile işten çıkarılırsın. ‘Maaşa zam işe son’ Devlette ise işler eskiden nasıl bir düzenle yürütülmüşse öyle devam eder alışılagelmiş bir durum vardır. Mesai biter iş biter.
Devlette çalışırsan hafta sonu plan yapabilirsin. Rahatla uyuyabilirsin. Ama özelde birçok firma hafta sonları çalışıyor bazıları yarımgün bazıları tam gün hafta sonu çalışmayanlar ise kesinlikle çalışmıyoruz demiyorlar açık kapı bırakıyorlar bazen çalışabiliyoruz diyorlar ihtimal bile olsa her an o ihtimal gerçekleşebilir.
Devlette bir işin varsa ve o iş acil yapılması gerekiyorsa ve olmuyorsa cevap her zaman hazırdır. Prosedür böyle biz ne yapabiliriz ki diyebiliyorlar. Ama özelde o iş mutlaka yapılmalıdır başka yolu yoktur. Özel sektör hizmet sektörüdür. Hizmet ettiğin sürece memnuniyet vardır. Para vardır. Hizmet ettiğin için çok çalışıyormuşsun gibi görünür doğrudur. O hizmeti gerçekleştirebilmek için çok çalışmak gerekir. Özel sektör için de bu yüzden iliğimi kemiğimi kuruttu derler. Maaşın ve çalışma koşulların kötüyse patrona mana bulup sömürülüyorum dersin. Ama bütün koşullar senin istediğin gibiyse iyi ki özeldeyim diyebiliyorsun.
Öncelikle kendini sorgulamalısın ben nasıl bir iş istiyorum diye. Sonra bir bakıyorsun ki zaman geçmiş sen tercihini yapmışsın. Ben de özelde çalışıyorum. İş bulamadığım dönemler de oldu ama hiçbir zaman keşke devlette çalışsaydım demedim. Ama zaten istesem de çalışamam ki benim dayım yok çünkü
devlette çalışabilmen için KPSS diye bir şey çıkartılar ama mülakat diye bir şey de var. Bazı kamu kuruluşları KPDS de istiyorlar.
Tercih senin umarım senin için hangisi iyiyse onu seçersin kolay gelsin…
3 - 4 tane uydurma soru ve bana puan vermekle mükellef, benim mesleğimi benden iyi bilmeyen bir kurul. Zaten konuşan kişi ne derse diğerleri de baş sallıyor. Herneyse, demem o ki, Memurluk isteniyorsan atanmaya bakacaksın. Bu tür ilanlarda torpil dönüyor bir çok zaman Çiğdem hanımın da dediği gibi. Ama şu var, devlette çalışmaya tembellik gözüyle bakılmasına ben karşıyım. Bugün nice kamu çalışanı oldukça güzel iş çıkarabiliyor. Bir şeyler için uğraşabiliyor. Bu biraz yapı meselesi. İnsanın kişiliğiyle alâkalı bir şey.