Mesleğimizdeki son durumu kişisel bazda değerlendirecek olursam; gelişmelerin her geçen yıl daha iyiye gittiğini söyleyebilirim. Bundan dört buçuk sene önce tercih yaparken geleceğin meslekleri arasında gösterilen çevre mühendisliği için yapılan varsayımların tabir-i caizse tuttuğunu düşünüyorum. :redface: Öğrenciyken yaşadığım en büyük sıkıntı, hemen her yerde muhatap olduğum kişilerin çevre mühendislerinin ne iş yaptığını bilmemeleri, hatta bildiğini sanıp bilmiş edalarıyla park, bahçe düzenlediğimizi ya da şehir-bölge planlaması ile uğraştığımızı düşünmeleri idi.
Kendisi kimya mühendisi olan üniversite bölüm başkanı profösörüm bir konuşmamızda bana ‘Eskiye dönebilseydim çevre mühendisliği okumak isterdim, siz çok şanslısınız’ demişti. Bölüm başkanımızın bu sözü beni hep çok etkilemiştir.
Öğrencilik yıllarımda mesleğimi yeterince anlatamama sıkıntım, neyse ki çalışma hayatında bambaşka bir boyut kazandı. Muhatap olduğum insanlara çevre mühendisi olduğumu söylediğimde verdikleri tepki mükemmel. (Oo çevre mühendisi mi, vayy mühendis hanım gibi
) Şaka bir yana işim gereği hemen her kesimden pek çok insanla muhatap oluyorum ve çevre mühendisi olduğumu gururla söylüyorum. Edindiğim en büyük izlenim, onların işini iyi bilen çevre mühendislerine gıpta ile baktıkları oldu. Birkaç gün önce ofisimize çamur yakma kurutma sistemi dizayn eden, yurt dışı patentli bir firmanın tanıtımı için endüstri mühendisi geldi. Firmanın genel tanıtımını gayet güzel yapmakla birlikte, çamur bertaraf yöntemleri ve mekanizması için sorduğumuz sorulara etkin şekilde yanıt veremedi. Kuvvetle muhtemel iyi ingilizce bilmesinin verdiği avantajla o şirkette çalışıyor olduğudur. İngilizcede belirli bir seviyeye gelen bir çevre mühendisi onun yaptığı işin üstesinden çok daha iyi şekilde gelebilecektir diye düşünüyorum. Bu sektörde çevre mühendisliği konularının ‘ç’ sini bilmeyen ancak bir şekilde kendisini iyi yetiştirmiş, mesleğimiz dışından insanları gördüğümde onları takdir ediyorum. Ancak çevre mühendisi olmuş, bu alanda tabir-i caizse 4 sene dirsek çürütmüş meslektaşlarımın böylesi büyük bir sektörden elini eteğini çekmeleri başka alanlara yönelmelerini anlayamıyorum. ( Tabi bu bir tercih meselesi de olabilir, eleştirmek bana düşmez.)
En nihayetinde çevre mühendisliği okuyan öğrenci arkadaşlara, yeni mezun olmuş kendi alanı dışında çalışıp çalışmama konusunda kararsızlık yaşayan meslektaşlarıma naçizane fikrim;
çevre mühendisliği inşaattan makineye, kimyadan endüstriye, işletmeden iş güvenliğine, danışmanlıktan kalite yönetimine kadar pek çok branşın kombinasyonu olan nadide bir meslektir. Yerimizi doldurmak isteyen yüzlerce insan var. Kendimizi yetiştirip bu yüzlerce insan arasından sıyrılalım derim ben. Geleceğimiz parlak, en azından ben umutla bakabiliyorum.